Als punk betekent dat je gewoon 100% je eigen ding doet, dan zijn er weinig bands die méér punk zijn dan Les Négresses Vertes uit Parijs. Toen in 1988 hun debuut Mlah verscheen was meteen duidelijk dat dit een groep muzikanten was die niet van plan was zich aan de voorgeschreven hokjes te houden. Op die ondertussen legendarisch geworden plaat gooiden ze vrolijk rock, punk, jazz, rai, balkan en nog een hoop andere stijlen door elkaar tot een mix ontstond waarvan enkel Les Négresses Vertes het recept kenden. Na het overlijden van zanger Helno werd het een tijdje stil rond de band, maar halfweg jaren ’90 vonden Les Négresses een nieuwe adem en doken ze (samen met onder anderen Massive Attack en Fat Boy Slim) onder in dub en ambient.

Vorig jaar kondigde de band plots haar terugkeer naar het livecircuit aan, en de reeks concerten die ze toen speelden verkochten in sneltempo uit. De Standaard zag hen deze zomer aan het werk op Dranouter Festival en liet in een zinderende viersterrenrecensie het volgende optekenen: “Tijdens de ska van Les mégots hebben we ons meer geamuseerd dan tijdens het hele optreden van Madness vorig jaar op de Lokerse Feesten. En afsluiter Sous le soleil de Bodéga had wat ons betreft nog een uur langer mogen duren. Dit hele concert was tegelijk warme nostalgie én een heet feestje. Na de laatste noot lag zowat iedereen gesmolten op de vloer. De kuisploeg zal werk hebben.” Dit najaar spelen ze één concert op Belgische bodem. In De Roma natuurlijk.