In het weekend van 7 en 8 november is De Roma opnieuw het decor van twee prachtige circusvoorstellingen gecreëerd door twee unieke artiesten: Jef Kinds, die met Mia Drobec ARBO maakte, en Bert Berg, die de voorstelling Extricate brengt. Elk scheppen ze een uniek universum tot leven waarin licht, acrobatie en emotie met elkaar verweven zijn.
Tekst: Sandra Gasten
"Het is een dialoog tussen mezelf en tienduizend lichtjes"
In de voorstelling ARBO van Jef Kinds en Mia Drobec is een monumentale kubus van 6 x 6 x 6 meter het centrum. “Ik klim, wandel en hang met straps tussen tienduizenden LED-lichtjes die reageren op mijn bewegingen en emoties”, zegt Jef.
Terwijl Jef hoog boven het publiek zweeft, vertellen LED-lampjes zijn verhaal. Een verhaal over een reis langs eenzaamheid en verbinding. De lichtjes bewegen mee met zijn lichaam en worden personages op zich. “Die lichtjes zijn als een levende persoon, maar ze kunnen me niet knuffelen. Wanneer ze branden, creëren we beelden die schoonheid in zich hebben. Maar wanneer ze doven, staan we er weer alleen voor. Hoe gaan we daar mee om, met die eenzaamheid? Daar draait het in ARBO om, een voorstelling die ik maakte samen met artistiek coördinator Mia Drobec.”
Vliegen met banden
Jef Kinds is intussen bijna drie jaar professioneel circusartiest. Maar zijn weg begon niet in een zaal, wel op het sportveld. “Als kind deed ik allerlei sporten, maar ik zocht iets zonder competitie-element. Op m’n vijftiende ben ik bij Ell Circo D’ell Fuego in Antwerpen terechtgekomen. Dat is relatief laat in de circuswereld”, glimlacht hij.
Toch voelde hij zich meteen thuis. Als kind speelde hij piano en stond hij graag op het podium. Die liefde voor expressie zat er wellicht al in van jongs af aan: zijn vader was danser, zijn moeder fotografe. “Op de circusschool ontdekte ik dat ik circus en theater kon combineren. Eerst twijfelde ik of ik wel een carrière in het circus kon uitbouwen, maar uiteindelijk kon ik niet meer zonder. Het zit gewoon in mijn DNA.”
Na zijn middelbare studies werd hij toegelaten tot Codarts, de circushogeschool in Rotterdam. “Dat is een pittige opleiding van vier jaar”, vertelt hij. “Ik specialiseerde me in aerial straps en acro-dance.” Straps zijn een circusdiscipline waarbij artiesten sierlijke én krachtige bewegingen maken terwijl ze hangen aan twee lange, stevige banden. “Het vraagt jaren training om voldoende kracht op te bouwen in je schouders, armen en core. Als het lukt, voelt het alsof je even kan vliegen”, zegt Jef.
Kleur, licht en samenwerking
Het idee voor ARBO begon al enkele jaren geleden te rijpen. “Ik ben gefascineerd door kleur en licht. Samen met de Kroatische Mia Drobec - die ik jaren daarvoor leerde kennen op een circusfestival - ben ik beginnen brainstormen. Door onze samenwerking groeide het idee uit tot een voorstelling waarin verschillende kunstenaars samenwerken. Een belangrijke creatieve kracht is ook lichtdesigner Fleur Roggeman die met kleur en dynamiek een extra laag toevoegt aan de show.”
En ook aan het publiek werd gedacht. Speciaal voor ARBO werd een tribune ontworpen door Cirque Mecanique, waar toeschouwers - alsof ze in een strandstoel zitten - comfortabel achterover kunnen leunen en naar boven kijken. “Het is een verstilde voorstelling, maar we bouwen wel spanning op. Intieme momenten wisselen we af met hoogtepunten. Zo blijft het publiek aandachtig.”
Thuismatch in De Roma
Tijdens het creatieproces mocht het gezelschap in verschillende zalen over heel Vlaanderen in residentie werken. Eén van die plekken was ook De Blikfabriek in Hoboken. “Een fantastische plek vol creativiteit. We hadden daar veel ruimte, wat enorm hielp bij het maken van onze voorstellingen.”
Nu ARBO ook op de affiche van De Roma prijkt, betekent dat voor Jef een mijlpaal. “Het is een jongensdroom die uitkomt”, zegt hij. “Het voelt als een thuismatch. Ik kijk er echt naar uit om onze voorstelling in zo’n prachtige zaal te brengen.”
ARBO
Jef Kinds & Mia Drobec
i.s.m. MAD Festival
VR 7 NOV - 20:00
ZA 8 NOV - 15:00
ZITTEND - TICKETS
“Een ode aan de grootsheid van het kleine”
Zaklampjes, bewegende vingertoppen en dromerige klanken: daarmee nemen circusartiest Bert Berg en componist Tomas Vanderplaetse (Suntapes)hun publiek mee naar een intiem universum, waar het kleinste licht zichtbaar wordt. De voorstelling Extricate biedt een moment van rust in een wereld vol prikkels.
“Ik vond Extricate een passende naam voor deze voorstelling. Het betekent ‘ontwarren’ of ‘zich bevrijden uit een beklemmende situatie'”, legt Bert uit. “Dat proberen we te realiseren: we willen de toeschouwers doen ‘ontrazen’ van de overprikkelde maatschappij. Het is een ode aan de grootsheid van het kleine en het onopgemerkte, aan de details die we door de constante prikkels in onze maatschappij vaak niet meer waarnemen.”
Een intiem universum
Die gedachte krijgt vorm in een woordeloze, cirkelvormige voorstelling waarin enkel zaklampjes schijnen op de sierlijke bewegingen van vingertoppen en tenen die boven de vloer zweven. De voorstelling past binnen de opmars van relaxed performances, voorstellingen waarin rust en zintuiglijke ontspanning centraal staan. Ook in De Roma, waar Bert voor het eerst speelt, worden de toeschouwers ondergedompeld in een donker, intiem universum. “Hun ogen wennen langzaam aan de duisternis, terwijl hun telefoons in een slaapzakje verdwijnen.”
Bert creëert intieme circusprojecten zonder woorden. Zijn handelsmerk is een unieke mix van handstand, dans en oog voor detail. “Van een zentuin met meer dan 2.500 muizenvallen tot een acrobatische reis in een Dogville-woonkamer of sterrenbeelden gemaakt uit afval: ik neem het publiek telkens mee naar een andere wereld.”
Hij volgde een opleiding circus en theater in de Escuela de Circo de Granada, waar de nadruk lag op de combinatie van theater en circus. Daarna trok hij Europa rond: van Toulouse, waar hij bouwde aan zijn lichaamstaal in het handbalanceren, tot Stockholm, waar hij zijn balanceer- en handstandtechniek verfijnde. “Circus is een internationale wereld”, zegt hij. "Acrobaten gaan landsgrenzen over om bij te leren.”
Zachte, duistere muziek
In Extricate vond Bert een muzikale partner in Tomas Vanderplaetse (vroegere pianist bij Arno), die onder de naam Suntapes neoklassieke, filmische en ambient muziek maakt. Zijn composities vormen de onzichtbare drager van dit universum. “Tomas’ muzikale landschap en foleyklanken nodigen de verbeelding van de toeschouwers uit in deze reis”, zegt Bert. “We creëren samen deze wereld waarin we met z’n allen als het ware ‘ontrazen’ en weer verbinding vinden met onszelf.”