"Samen dansen op onze sad bangers: daar doen we het voor"

Deze zomer staat de band eerst nog op onder meer Cactus Festival en Maanrock, maar in november treedt Kids With Buns voor de tweede keer op in De Roma. Met de debuutplaat Out of Place willen ze er in hun thuisstad een feestje van maken. “Zenuwen zullen er wel zijn: mensen komen speciaal voor onze muziek.”

Tekst: Sandra Gasten
Foto: Isaac Ponseele

Vier jaar geleden ontmoetten de twee elkaar. Marie Van Uytvanck (25) deed mee aan de voorrondes van Sound Track, maar haar gitarist werd ziek. Amber Piddington (23), die ze een jaar eerder had leren kennen op de Antwerp Pride, wilde invallen. “We voelden meteen dat onze stemmen en gitaren matchten, hoewel we elkaar amper kenden”, vertelt Marie.

“Zo zijn we gestart als een soort ‘hobbyproject’, want geen van ons beiden had podiumervaring of een professionele muziekopleiding gevolgd. Amber deed in haar jeugd wel muziekschool, ik speelde vooral in mijn eentje op mijn kamer. We hebben al doende geleerd, maar net daardoor spelen we meer op gevoel en laten we vaste structuren los: dat geeft een fijne dynamiek.”

MET LIVEBAND

Wat de twee samen maakten - weemoedige slaapkamer-popliedjes over wat op hun hart ligt - sloeg aan. Hun eerste singles 1712 en Bad Grades vonden een publiek en in 2021 wonnen ze De Nieuwe Lichting op STUBRU. Vanaf dan ging het snel: optredens op de Lokerse Feesten, in de Lotto Arena en tournees in Nederland met Balthazar en Eefje de Visser. Intussen hebben ze met bassist en keyboardspeler Stijn Konings en drummer Dajo Vlaeminckx een liveband om zich heen verzameld die hun muziek op het podium nog meer doet rocken.

“Net omdat we lang als duo hebben gespeeld, gingen we tot het uiterste: onze muziek en songteksten moesten er écht staan”, zegt Amber. “Omdat we nu met vier zijn, kunnen we meer loslaten en focussen op de performance. Daarin zijn we al sterk gegroeid.” Steeds meer vinden ze hun eigen sound. “We noemen het sad bangers: verdrietige indierocknummers met stevig gitaarwerk zodat je er op los kan gaan.”

KIDS WITH BUNS
WO 27 NOVEMBER - 20:00
vvk € 22/20 - koop tickets
BUITENBEENTJES

Amber en Marie schreven de teksten samen en werkten het album samen af. Ze sloten zich een zomer op in de zelfgemaakte studio bij Marie thuis, waar Amber zichzelf leerde producen, waar ze discussieerden over de lyrics en nadachten over hoe ze hun verhaal het best konden vertellen. “De songs zijn nog sterk veranderd, ook dankzij onze band. Zo werd het een coming-of-ageplaat. Een buitenbeentje zijn en de twijfels tijdens het opgroeien, dat zijn de thema’s: een gevoel dat Amber en ik als tieners allebei hebben gekend, zeker toen we ons hebben geout”, zegt Marie.

Jullie geven jezelf dus een beetje bloot? “Dat blijf ik als eng ervaren, al is muziek bij ons altijd een verwerkingsproces geweest”, zegt Amber. “Het is onze manier om uit te drukken wat er in onszelf leeft. We vertrekken vanuit onze gevoelens en dat werkt aanstekelijk: ook andere jongeren herkennen zich in onze teksten. De inhoud blijft melancholisch, maar het verschil met onze eerste nummers is dat je op dit album kan dansen en meebrullen.”

GIERENDE ZENUWEN

Kids With Buns heeft stilaan het Belgische muzieklandschap veroverd. “Het is zot dat we erin geslaagd zijn om onze muziek naar buiten te brengen. We beseffen dat nog niet ten volle”, glimlacht Marie. “Het was ooit mijn grootste droom om ons lied een keertje op de radio te horen. En kijk, vandaag kan ik het podium amper missen.”

Al gieren de zenuwen nog voor elk optreden door hun lijf. “Dat zal zeker het geval zijn in De Roma, voor het publiek in onze thuisstad”, zegt Amber. “Mensen komen speciaal voor onze muziek. Daarom willen we het extra goed doen.”

Vorig jaar speelden ze nog een verrassingsconcert voor een uitverkochte De Roma. Marie: “Het was zalig om te zien hoe het publiek doorheen de set meer en meer opging in onze muziek. Laat dat deze keer ook maar zo zijn. Samen dansen op Bathroom Floor of How Bad Could It Be: daar doen we het voor!”

"Een buitenbeentje zijn, dat is de rode draad van het album, een gevoel dat Amber en ik als tieners allebei hebben gekend"
Marie Van Uytvanck