"Antwerpen zal altijd mijn thuis bijven"
Tien jaar na zijn laatste show in De Roma staat Tourist LeMC er terug voor een reeks unieke eindejaarsconcerten. Niet voor niets doet hij dat onder de naam Tourist komt thuis: “Hier wordt de geschiedenis van de stad bijna tastbaar.”
Tekst: Jasper Van Looy
Foto's: Fien De Vos
Voor wie op 19 december 2015 in De Roma was, werd het een avond om nooit meer te vergeten. Tourist LeMC kwam er een boerenjaar afsluiten: zijn tweede plaat En route werd een voltreffer. In april had hij de Trix al uitverkocht (met Brihang in het voorprogramma, stel het u voor!) en enkele dagen voor het concert in De Roma kreeg hij het nieuws dat hij vijf keer genomineerd was voor de MIA’s. Het werd het soort concert waarvan je het ticketje nog maanden laat vergelen aan het prikbord. De pers was lyrisch. “Johannes Faes trippelde anderhalf uur lang haast dansend over de planken, teksten spuiend en het publiek bespelend”, stond ‘s anderendaags te lezen in De Morgen. De kop? ‘De Mohammed Ali van de Seefhoek.’
Sindsdien speelde Faes zowat overal in Antwerpen waar hij genoeg volk kon bij elkaar krijgen. Op de Grote Markt en de Groenplaats voor de Vlaamse Feestdag, op wijlen Linkerwoofer, in de Bourla, in OLT Rivierenhof, meermaals in het Sportpaleis en de Lotto Arena. Maar nooit meer in De Roma, tot nu. Drie concerten krijgen we in de kerstvakantie. De titel? Tourist komt thuis. “Antwerpen heeft veel schone plekken om te spelen, maar De Roma blijft speciaal”, zegt Faes. “Als kind van de Seefhoek was De Roma altijd dichtbij voor mij. Ik ben er altijd warm ontvangen, de artiestencatering is niet te versmaden. Maar De Roma is ook een oude plek, en ik hou van oude plekken. Als je in die zaal binnenstapt, voel je de geschiedenis.”
Vandaag woont Faes in de groene rand rond de stad. Zelf spreekt hij liever over “het bos van Antwerpen”, want “hier klappen ze nog platter dan in Antwerpen zelf”. Hij komt nog vaak in het centrum en ook steeds vaker weer in de Seefhoek: “Ik spreek er af met vrienden, met journalisten ... Het leven brengt me altijd weer terug naar daar.”
Hoe is je band met de stad in de loop der jaren veranderd?
“De stad is in beweging, en ik ook. Ik heb bijvoorbeeld ook in Hoboken gewoond, nu woon ik hier: dat zijn al twee perspectieven op de stad die enorm van elkaar verschillen. Ondertussen komen er de hele tijd nieuwe gebouwen bij in Antwerpen, maar toch voelt het nog steeds als mijn stad. Die verbintenis is diep. Net zoals veel Antwerpenaren voel ik me in de eerste plaats Antwerpenaar, veel meer dan Belg of Vlaming.”
Op Cocaïne, de eerste single uit je nieuwe plaat, zing je over dealers en gebruikers. Je schreef ook een nummer over het hooliganisme en maakte er een tv-reeks over. Beïnvloeden die negatieve aspecten van het stadsleven je blik op Antwerpen?
“Dat de stad een rauwe kant heeft, weet ik al mijn hele leven. Zwerfvuil was nog het minst grote probleem in onze buurt. Nu ik ouder ben en kinderen heb, zou ik er niet meer kunnen wonen, maar als jonge gast vond ik dat vooral spannend.”
Op Stadslucht zing je: “Ik hou van straten, steegjes, pleintjes / Districten en wijken, conflicten, een lijkje”
“Die dreiging heeft mij lang aangetrokken. Dat als je na een bepaald uur naar een bepaalde wijk ging, dat het er tegen kon zitten. Hetzelfde geldt voor het voetbal: als je in de spionkop gaat zitten, weet je dat er iemand Bengaals vuur kan bij hebben. In de stad wonen is niet vrijblijvend, je moet je daar bewust van zijn. Je hoort weleens verhalen van mensen die in een achterstandswijk gaan wonen en dan verontwaardigd zijn over de problemen. Dat weet je op voorhand he! Voor mij maakt dat deel uit van de charme van de stad.”
Wat is de meest gedenkwaardige avond die je ooit in De Roma hebt beleefd?
“In 2016 woonde ik de voorstelling van Dree Peremans’ biografie over Wannes Van de Velde bij. Dat was een prachtige herdenking.” Het jaar ervoor heb je je zelfs gewaagd aan een bewerking van Ik wil deze nacht in de straten verdwalen."
Hoe is Wannes in je leven gekomen?
“Toen ik muziek begon te maken als Tourist, later LeMC, werd ik vrij snel met hem vergeleken. Ik kende toen alleen die paar bekende nummers die iedereen kent, maar ben me naderhand in zijn leven en muziek gaan verdiepen. Ik vind het wel plezierig om veel te weten over de grote figuren van ‘t Stad.”
Zie je jezelf Antwerpen ooit echt verlaten?
“Misschien om als nomade wat rond te trekken en ergens in een ver, zonnig buitenland wat langer te vertoeven. Een kampvuurtje op het strand, een beetje surfen. Maar Antwerpen zal altijd mijn thuis blijven. Weet je wat het is? Ik hoef niet te reizen om het gevoel te hebben dat ik weg ben. Het beste reisbureau dat ik ken, is mijn eigen hoofd. Het is trouwens ook het goedkoopste.”
De ondertitel van je concertreeks luidt Kerstbestand in De Roma.
“De concerten vinden plaats in het midden van de kerstvakantie, toch een moment van bezinning in deze jachtige tijden. Ik zou het daarom wel mooi vinden mochten we in De Roma oproepen tot een muzikaal staakt-het-vuren, terwijl buiten de
oorlogstrom luider klinkt dan ooit. De kracht van muziek live spelen is dat artiesten en publiek samen een verbondenheid voelen.”
En tot slot, voor de voetbalsupporters die dit lezen: bij De Roma-concerten hoort ook een Tourist-voetbalsjaal, die je verkoopt ten voordele van Radio (z)Onderdak. Welke, al dan niet liefdevolle, kleuren heeft die?
“Zeker geen paars-wit. (lacht) Maar ook geen rood-wit. Het wordt een neutraal ontwerp, een soort United Colours of Antwerp.”