Jean-Guy Lecat, theater consultant en set designer met wereldfaam, bezoekt De Roma, voorjaar 2003. De vrijwilligers hebben dan net het grootste puin geruimd.

Met een stevige handdruk maakt hij zijn entree in de zaal. Zijn postuur vult nogal wat ruimte, en die is er zat. Jean-Guy Lecat is in de stad en of De Roma hem wil ontvangen tussen het puin in de zaal? Hij wil zijn licht wel laten schijnen over zoveel noeste arbeid. Jean-Guy Lecat, Theatre Consultant - Set designer, werkt dan al 25 jaar aan de zijde van Peter Brook in het Théâtre des Bouffes du Nord in Parijs. Rataplan verwijst in haar teksten en communicatie wat graag naar het proces van dit Parijse theater. Een oud icoon in een achtergestelde buurt tot nieuw leven wekken? Als het regent in Parijs, kan het ook druppelen op de Turnhoutsebaan.

Met zevenmijlslaarzen stapt Jean-Guy Lecat recht naar het gat van wat eens het podium was. Ondertussen klapt hij een keer stevig in de handen en laat de galm tot zich doordringen. En nog eens. En nog eens. Enthousiast gaat hij op zijn pad verder en in geen tijd staat hij op het balkon. Hij is merkbaar verrukt over wat hij ziet. Terug beneden gekomen schetst hij zijn conclusies.

Hij beeldt zich een muur in dwars door de volledige lengte van de zaal, van achter naar voor en tot aan het plafond. Hierdoor wordt er aan de linkerzijde – met blik gericht naar het podium – een gang gecreëerd van enkele meters breed. De eigenlijke zaal wordt zo een beduidend stuk smaller en kleiner. Een middelgrote concertzaal, zeg maar. Op het podium ziet hij een muur, dwars tussen het podium en de zaal. Zo ontstaat er een kleine clubruimte op het podium. De Roma Club! Tot slot – het knettert dan al in de hoofden van de initiatiefnemers – voorziet hij nog een muur dwars op het balkon om daar een kleine theaterzaal te maken, een amfitheater in zakformaat.

Op weg naar de uitgang, want zijn tijd lijkt duidelijk kostbaar, declameert hij met stentorstem en in het soort Engels wat men in Frankrijk wel eens vaker bezigt: “Don’t do new things in old houses. Think new! Do new things in a new theatre!” Het afscheid wordt weer bezegeld met een indrukwekkende handdruk.

Tot zo ver de doortocht van Jean-Guy Lecat.
De dag nadien gaat de De Roma-ploeg op de ingeslagen weg verder: een vlakke vloer, functioneel en polyvalent, in een verder onaangetaste zaal. Op weg naar new things maar the old fashioned way.