CORONA-UPDATE: de filmvertoning heeft een capaciteit van 350 personen en gaat door zoals gepland.

Holebi's krijgen, letterlijk, zware klappen in Georgië, waar homo- en transfobe organisaties tot de mainstream behoren. De angst om verbannen te worden zat er bij cast en crew dan ook dik in toen And Then We Danced in Cannes in de running zat voor de Queer Palm. Aan internationale aandacht alvast geen gebrek. Regisseur Levan Akin, een Zweed met Georgische roots, heeft met zijn derde speelfilm een charmante en gevoelige prent afgeleverd die zich staande weet te houden in al die sociale tumult.

Centraal staat Merab, een getalenteerde jonge danser bij het National Georgian Ensemble. Zijn omgeving verwacht dat hij een relatie zal aangaan met zijn danscollega Mary tot de knappe danser Irakli het dansgezelschap vervoegt en zowel jaloezie als verlangen in Merab opwekt. De twee mannen spreken hun aantrekkingskracht nooit uit maar ze laten uiteindelijk hun verlangens toch de vrije loop.

Credits

REGIE: LEVAN AKIN; GENRE: DRAMA; MET: LEVAN GELBAKHIANI, BACHI VALISHVILI, ANA JAVAKISHVILI; 2019; ZWEDEN, GEORGIË, FRANKRIJK; 1U45; GEORGISCH GESPR. NL/FR ONDERTIT.

Prijzen

Op het Chicago Film Festival won regisseur Levan Akin meteen de Gold Q-Hugo.

Het Madrid International LGBT Film Festival – LesGaiCineMad stuurde hen naar huis met de Publieksprijs en de Juryprijs voor Beste Film en Beste Acteur. Ook Het Minsk International Film Festival gaf de prijs voor Beste Acteur aan Levan Gelbakhiani. In Montréal Festival of New Cinema won Levan Akin de Vredesprijs. Ook de Publieksprijs op het NewFest: New York’s LGBT Film Festival namen ze mee naar huis. De film won ook in Odessa, Sarajevo, Seville European Film Festival en op het Warsaw International Film Festival.

Pers

“And Then We Danced is een teergevoelig, intiem portret van twee jonge mannen in hun dagelijkse leven. Niet voor niks dat de film onlangs nog de Canvas Publieksprijs op Film Fest Gent won, en Zweden mag vertegenwoordigen op de Oscars.” (DE MORGEN)

“Terwijl de plot nauwelijks afwijkt van zoveel andere, vergelijkbare coming-of-agefilms, is het de specifieke Georgische setting die And Then We Danced zo bijzonder maakt.” (DE VOLKSKRANT)

“And Then We Danced is een teder portret dat ontroert.” (HET PAROOL)