Violette heeft onlangs haar ouders verloren. Nu gaat het 8-jarige weesmeisje bij haar oom wonen, die het onderhoud doet van het beroemde paleis van Versailles. Violette heeft een hekel aan hem: hij stinkt, heeft geen tafelmanieren en snurkt vreselijk. Maar tussen de blinkende spiegelzalen en strak aangelegde tuinen groeien de grote brombeer en het koppige meisje stilaan naar elkaar toe. Samen kunnen ze hun verdriet een plaats geven.

De schitterende historische decors van de film lijken wel kunstwerken. Al even tijdloos zijn de oprechte gevoelens van blijdschap en verdriet. Het resultaat is een heerlijk mooie, ontroerende animatiefilm.

Mijn leven in Versailles bekijk je in combinatie met twee kortfilms (Paraplu’s en Pompier).