Het legendarische Chelsea Hotel, een icoon van de counterculture van de jaren 60, is al meer dan een eeuw een toevluchtsoord voor creatievelingen. Het trok kunstenaars aan als Patti Smith, Leonard Cohen, Robert Mapplethorpe en de sterren van Andy Warhol's Factory. Het gebouw is al enkele jaren gesloten voor een grondige renovatie om herboren te worden als luxehotel. Een vijftigtal, vaak oudere bewoners, is gebleven en leeft en werkt nog steeds tussen de steigers en de voortdurende constructiewerken. Terwijl de kapitalistische machinerie zich opmaakt om Chelsea op te slokken, neemt de film ons mee naar het hart van deze mythische plek en leert ons de laatste bewoners kennen die, net als het hotel, voor een waar keerpunt in hun leven staan.

REGIE: AMÉLIE VAN ELMBT, MAYA DUVERDIER; GENRE: DOCUMENTAIRE; 2022; BELGIË, 1U30; ENGELS GESPR. NED. FR. ONDERTIT.

PERS

“Leonard Cohen had er een avontuurtje met Janis Joplin. Sid Vicious stak er zijn lief Nancy Spungen dood. Bob Dylan, de entourage van Andy Warhol en de beat poets waren er kind aan huis. Maar het legendarische Chelsea Hotel is niet meer wat het geweest is, blijkt uit de Belgische documentaire Dreaming Walls…” (DE MORGEN)

“Het resultaat is een melancholische film over een kleurrijk, extravagant stukje New Yorkse geschiedenis, dat onherroepelijk verloren gaat. Deze film is een vorm van ­monumentenzorg: voor Chelsea Hotel én voor de laatste getuigen van wat ooit de hoogdagen waren van de New Yorkse kunstscene.” (DE STANDAARD)