1973. De muziekwereld kijkt vol ongeduld uit naar Berlin, het derde soloalbum van Lou Reed na zijn vertrek bij The Velvet Underground. Het ambitieuze conceptalbum over de verscheurde relatie van twee getormenteerde junkies is onconventioneel en krijgt scherpe kritieken. Teleurgesteld laat Lou Reed het idee varen om het album live te brengen met blazers, strijkers en een koor. Tot 33 jaar later, in 2006, de wereld er toch klaar voor is. Reed is 60 ondertussen, maar nog steeds even charismatisch. Bijgestaan door het Brooklyn Youth Chorus brengt hij live het album dat ondertussen is uitgegroeid tot het meest onderschatte meesterwerk uit de rockgeschiedenis.

Regisseur Julian Schnabel filmde vijf nachten lang Lou Reeds performance en dompelt de kijker onder in een unieke concertbeleving van een legendarisch optreden. Naar aanleiding van de tiende verjaardag van Reeds overlijden en de vijftigste verjaardag van de release van het album Berlin komt deze bijzondere concertregistratie uit op het grote doek. Er is heel veel veranderd sinds 1973, maar het verstrijken van de tijd maakt de songs nu nog veel beklijvender.

REGIE: JULIAN SCHNABEL; GENRE: DOCUMENTAIRE, CONCERTFILM; 2008; VS; 1U25; ENGELS GESPR. NED. FR. ONDERTIT.

PERS

“Amerikanen drukken Berlin nog steeds niet aan de borst, ‘deprimerend’ is de vaakst gebruikte term in de recensies van de film. Maar die toont een band die kinderlijk blij is om de songs eindelijk te kunnen spelen zoals Reed ze had bedoeld … Lou Reeds plaat Berlin is vijftig, deze concertfilm toont dat ze niets aan kracht heeft ingeboet.” (DE STANDAARD)

“De vernietigende kritieken van Rolling Stone en Creem doen vermoeden dat Reed met Berlin, zoals zijn gewoonte was, voorliep op de rest van de wereld: hij zag schoonheid waar de rest van de wereld chaos zag, menselijkheid in wat critici niets meer dan monsterlijke ellende vonden. Op de planken van St. Ann’s Warehouse, drieëndertig jaar later, leek iedereen het eindelijk te hebben begrepen: Berlin is een avant-gardistisch meesterwerk.” (DE MORGEN)

“Opnieuw betoverd door Berlin van Lou Reed.” (DE VOLKSKRANT)