Ierland 1981. Met opnieuw een kind op komst, is er voor de jonge, introverte Cáit niet voldoende plek bij haar ouders. Ze wordt voor een zomer naar familie op het platteland gestuurd, waar ze liefdevol wordt opgevangen door tante Eibhlín. Cáit's stugge oom Seán heeft meer moeite met haar aanwezigheid. Langzamerhand ontdekt Cáit dat er ook in dit huis geheimen zijn. Toch bloeit ze open, maar aan elke zomer komt een einde.

The Quiet Girl is het ingetogen en betoverende debuut van de Ierse regisseur Colm Bairéad. De film vertelt een universeel verhaal over het vinden van je eigen plek, gezien door de ogen van de jonge Cáit. Zowel de Ierse taal als het prachtige landschap kleuren haar wereld.

REGIE: COLM BAIRÉAD; GENRE: DRAMA; MET: CATHERINE CLINCH, CARRIE CROWLEY, ANDREW BENNETT; 2022; IERLAND; 1U34; IERS GESPR. NED. FR. ONDERTIT.

PRIJZEN

De film won de Europese Filmprijs voor Beste Cinematografie.

Zowel de Discovery Award als de Publieksprijs gingen op het Dublin International Film Festival naar The Quiet Girl. Ook in Berlijn werden ze bekroond met de Grand Prix of the Generation Kplus International Jury voor Beste Speelfilm én een Speciale Vermelding van de Jongerenjury. Bij de Irish Film and Television Awards won Colm Bairéad de IFTA Award voor Beste regisseur, Catherine Clinch voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol en John Murphy voor Beste Montage. In Valladolid gingen ze naar huis met de Silver Spike, de Publieksprijs én de FIPRESCI Prijs voor Beste Film.

PERS

“Eén van de mooiste films die we dit jaar gezien hebben.” (HUMO)

“Deze film gaat veel verder dan een zoveelste coming of age-verhaal. Hij grijpt je naar de keel en gaat recht naar je hart. Hij dwingt je tot nadenken over de essentiële rol en verantwoordelijkheid van ouderlijke liefde in het leven van elk kind.” (HUMBUG)

“The Quiet Girl doet je hart met de minuut groeien: breekbaar Iers debuut maakt van stilte een deugd. Een betoverend pure film die overloopt van liefde en mededogen.” (DE MORGEN)

“The Quiet Girl is oorverdovend fragiel, subtiel en minutieus in beeld gebracht. Het laat schuchterheid zien als een cocon om in te verdwijnen, om weer uit te klauteren daar waar het veilig is. Zo gaat deze film ook over iemands stilzwijgen en hoe veelzeggend dat kan zijn.” (DE STANDAARD)