‘Wanneer je beseft wat ik in die donkere uren heb doorgemaakt, Fatima, laat je je tranen de vrije loop. Ze vermengen zich met die van mij. Alle moeders wenen dezelfde tranen, zeg je.’

Een moeder van een dochter die zwaargewond raakte bij de aanslagen van 22 maart 2016 en een moeder van een zoon die zich bij IS aansloot. Twee vrouwen verenigd door de gruwel. Twee krachtige stemmen over schaamte en pijn.
Op een dag ontmoetten Sophie Pirson en Fatima Ezzarhouni elkaar op een bijeenkomst die families van geradicaliseerde jongeren rond de tafel brengt met slachtoffers van de aanslagen. Hun onmogelijk geachte vriendschap vormde de basis voor het boek Alle moeders wenen dezelfde tranen.

De auteurs gaan in gesprek samen met vertaler Marijke Persoone. Mohamed Amin Chaib sluit daarna aan bij het gesprek. Later op de avond organiseert jongerencollectief J100 een aangename en zinvolle uitwisseling.  Aan de hand van vragen gaat jong en oud in interactie met elkaar. Hierbij wordt de werkvorm van World Café gebruikt dat ons toelaat om met een groot aantal deelnemers van gedachten te wisselen en inzichten te delen rond dit actuele thema. We vinden het fijn dat je deelneemt aan deze dialoogtafels als je aanwezig bent!

De avond wordt gehost door Zahra Eljadid (‘Kruimeldief’) met muziek van MC Pizza en Rich.